Do rankingu zalicza się wszystkie partie rozegrane podczas oficjalnych turniejów klubowych. Kryteria wyliczania rankingu każdy z klubów przyjmuje indywidualnie. Na ogół jest to 60-100 rozegranych partii w ciągu ostatniego roku rozgrywek.

Ranking to suma punktów pomocniczych, zdobytych na przeciwnikach (punkty te żargonowo zwane są "skalpami"), podzielona przez liczbę rozegranych partii.

"Skalpem" zawodnika z rozegranej partii jest ranking przeciwnika: * powiększony o 50 w przypadku zwycięstwa; * pomniejszony o 50 w przypadku porażki; * nie zmieniony w przypadku remisu.

Załóżmy, że gracz X ma ranking 107, a gracz Y ma ranking 96. Spotykają się ze sobą na turnieju. Jeżeli wygra X, to jego "skalp" z tej partii wyniesie 146 (96 + 50), a "skalp" gracza Y wyniesie 57 (107 - 50). Gdy wygra Y, to jego "skalp" wyniesie 157 (107 + 50), a "skalp" gracza X wyniesie 46 (96 - 50). Gdy padnie remis, to "skalp" gracza X wyniesie 96, a "skalp" gracza Y wyniesie 107.

Zasadę tę modyfikuje się w jednym przypadku - gdy różnica rankingów między przeciwnikami przekracza 50, a zwycięży gracz z wyższym rankingiem. Załóżmy, że gracz X ma ranking 135, a gracz Y ma ranking 70. Gdyby nie zmodyfikowano zasady generalnej, to w przypadku zwycięstwa gracza X, jego "skalp" wyniósłby 120 (70 + 50), zatem poniósłby on stratę mimo zwycięstwa, natomiast "skalp" gracza Y wyniósłby 85 (135 - 50), czyli zanotowałby on zysk mimo porażki. Modyfikacja zasady generalnej polega na tym, że w takim przypadku "skalpami" obu graczy są ich własne rankingi (dla gracza X - 135, a dla gracza Y - 70).

Ranking zaokrągla się do najbliższej liczby całkowitej (dokładne 5/10 zakrągla się w górę). Jedynie dla potrzeb ustalenia kolejności na liście rankingowej porównuje się dokładne, nie zaokrąglone liczby.

Opisany sposób obliczania rankingu to tzw. "Metoda Hollingtona".